NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
102 - (2453) حدثنا
أبو كريب،
محمد بن
العلاء. حدثنا
أبو أسامة عن
سليمان بن
المغيرة عن
ثابت، عن أنس،
قال:
انطلق
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم إلى أم
أيمن. فانطلقت
معه. فناولته
إناء فيه شراب.
قال: فلا أدري
أصادفته
صائما أو لم
يرده. فجعلت
تصخب عليه
وتذمر عليه.
[ش
(تصخب) أي تصيح
وترفع صوتها،
إنكار
لإمساكه عن
شرب الشراب.
(وتذمر عليه)
أي تتذمر
وتتكلم بالغضب.
يقال: ذمر
يذمر كقتل
يقتل إذا غضب
وإذا تكلم
بالغضب. ومعنى
الحديث أن
النبي صلى
الله عليه
وسلم رد
الشراب عليها.
إما لصيام
وإما لغيره.
فغضبت وتكلمت
بالإنكار
والغضب وكانت
تدل عليه صلى
الله عليه
وسلم لكونها
حضنته وربته
صلى الله عليه
وسلم].
{102}
Bize Ebû Kureyb Muhammed
b. Ala' rivayet etti; (Dediki): Bize Ebû Usâme, Süleyman b. Muğira'dan, o da Sâbit'den, o da Enes'den
naklen rivayet etil Enes şöyle demiş:
Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) Ümmü Eymen'e gitti. Onunla birlikte ben de gittim. Ümmü Eymen
kendisine içinde meşrubat bulunan bir kab verdi. Oruçlu olduğu güne mi
rastladı, yoksa onu arzu mu etmedi bilmiyorum. Derken Ümmü Eymen ona bağırıp
çağırmaya ve atıp tutmaya başladı.
İzah:
Bu hadisden murad şudur
: Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) takdim edilen süt veya şerbeti
herhangi bir sebepten dolayı içmemiş, Hz. Ümmü Eymen de kendisine kızarak
söylenmiştir. Bu yaptığı ona nazı geçtiği içindir. Çünkü Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem)'i elinde o büyütmüş ve terbiye etmiştir. Binâenaleyh oğlu
yerindedir. Bir annenin icabında oğluna darılması ve sert konuşması çok
görülemez. Bir hadis-i gerifde Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
«Ummü Eymen, annemden
sonra benim annemdir.» buyurmuştur.
Hz. Ümmü Eymen aslen
Habeşli olup Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in babasının cariyesi
idi. Vaktiyle Abdullah, Habeşi namında bir zâtla evlenmiş, onun vefatından
sonra Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kendisini Zeyd b. Harise
(Radiyallahu anh) ile evlendirmişti. Bu izdivacdan Hz. Usame b. Zeyd doğmuştur.
Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) naklettiğimiz hadisde de görüldüğü
vecihle kendisine bir anne gibi hürmet ederdi. (Radiyallahu anh) Hadis-i şerif
müsafirin oruç vesaire gibi bir özrü bulunursa kendisine getirilen yiyecek ve
içecekten imtina edebileceğine delildir.